پوشش های مهندسی
این نوع پوشش های مهندسی شده به منظورهای مختلفی از جمله مسائل تزئینی ، بهداشتی ، مکانیکی ، حرارتی و … اعمال می شود همچنین پوشش های سطحی می تواند خواص خوردگی، سایشی، اصطکاکی و حرارتی را بهبود بخشد و هزینه تولید را با توجه به عمر نهایی سطح مورد نظر کاهش دهد.
در برخی موارد هیچ ماده ای نمی تواند مقاومت به خوردگی و خواص مورد نیاز دیگر را فراهم کند، در این موارد می توان از این دسته از پوشش های مهندسی شده که خواص فیزیکی و مکانیکی مورد نیاز را دارا می باشد استفاده کرده و سطح مورد نظر را پوشش دهی کرد.
پوشش دهی سطوح
استفاده از پوشش برای بهبود مقاومت ماده به خوردگی و سایش (و یا هر ویژگی دیگری)، روش خاصی است که تغییری در خواص مکانیکی ایجاد نمی کند ولی مقاومت آن را در مقابل خوردگی ، سایش، نفوذ پذیری آب افزایش می دهد. به عبارت دیگر پوشش های سطحی را می توان به دنبال ساخت مکانیکی قطعه انجام داد همچنین لازم به ذکر است که با پوشش دهی سطحی هزینه اضافی تهیه آلیاژهای ویژه حذف شده است.
از پوشش های سطحی به منظور اصلاح کیفیت ویژگی های سطح مانند رنگ ، درخشش، قابلیت انعکاس، کدر شدن و یا برای محافظت سطح در مقابل اکسایش، خوردگی ، سایش و یا تغییر رسانایی حرارتی و برقی و ساخت مواد عایق استفاده می شود . در این شرایط محافظت به دو شکل ذیل میسر است :
جدا کردن سطح ماده از محیط خوردنده
عمل الکتروشیمیایی
برای جدا کردن سطح معمولا از پوشش های سطحی غیر فلزی استفاده می شود که کارایی این پوشش تابع ضخامت ، یکپارگی و استحکام پوشش است . این پوشش ها از نوع غیرآلی نظیر لعاب های شیشه ای ( پوشش های سرامیکی ) یا از انواع آلی ( پوشش های پلیمری ) مانند رنگ های روغنی و لاک ها هستند.
